Krzyż został wzniesiony z okazji 1900 rocznicy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. W ten sposób parafianie wraz z proboszczem postanowili uczcić Rok Jubileuszowy. Ludzie podjęli się żmudnej pracy wnoszenia materiałów budowlanych na szczyt góry, na który nie prowadziły wydeptane ścieżki, tylko ostre skały i cierniste zarośla. I tak własnymi rękami lub na grzbietach osiołków transportowano cement, piasek z rzeki Neretwy, żelazo, deski i wodę. Luty tego roku był bardzo deszczowy, ale mimo wyjątkowo złej pogody parafianie pracowali z wielkim poświęceniem i zapałem.
Od dnia podjęcia decyzji o budowie krzyża z okazji Roku Jubileuszowego – 21 stycznia 1934 roku do jego wzniesienia minęły jedynie 52 dni. 16 marca 1934 roku Krzyż został poświęcony przez proboszcza, a uroczystą Mszę św. sprawował franciszkanin z Medjugorje - o. Grgo Vasilj. Na krzyżu wyryto napis: Jezusowi Chrystusowi, Odkupicielowi rodzaju ludzkiego na znak wiary, miłości i nadziei, na pamiątkę 1900 rocznicy Męki Jezusowej i wmurowano w niego relikwie Krzyża Chrystusa otrzymane z Rzymu. Wtedy zmieniono nazwę góry Šipovac na Križevac.
Ówczesny proboszcz franciszkanin o. Bernardin Smoljan tak pisał o tym wydarzeniu:
16 marca o 9 rano z kościoła wyruszyła niesamowita procesja, w której udział wzięli: członkowie trzeciego zakonu franciszkańskiego pod chorągwią Imienia Jezus, dzieci ze szkoły, księża i wielu wiernych. Przy głosie dzwonów kościelnych, wystrzałów, modlitwie różańcowej, śpiewie litanii i Gorzkich Żali procesja ciągnęła się długo w kierunku wzgórza, na którego szczycie widoczne były tłumy, patrzące na ludzi nadciągających ze wszystkich stron i procesję wchodzącą na górę. (…) O 10 zaczęły się uroczystości. Powiedziałem słowo z tej okazji do ludzi, przeczytałem listy od Jego Eminencji Biskupa oraz inne pozdrowienia i gratulacje, które nadeszły.
Po tym uroczyście poświęciłem Krzyż Święty i przy wielkim aplauzie ludzi zmieniłem nazwę Šipovac na Križevac. Po poświęceniu odprawiłem uroczystą Mszę, a kazanie powiedział proboszcz ze Studenci o. Grgo Vasilj. Już w następnym roku w dniu 12 kwietnia odbyła się procesja pokutna na Križevac, a po niej odprawiono Mszę św. We wrześniu 1935 r. zgodnie z zarządzeniem o. Alojzija Mišića na Križevacu obchodzono uroczystości Podwyższenia Krzyża Świętego. Na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat Križevac stał się nieodzownym punktem pielgrzymowania po Medziugorju, a co piątek popołudniu parafianie i pielgrzymi odprawiają tu nabożeństwo Drogi Krzyżowej.
Plan krzyża opracował inżynier Šimun Boras z Mostaru, a nad wykonaniem projektu czuwał Ante Dugandžić-Redžo z Medjugorje. Od 1935 roku w pierwszą niedzielę po święcie Narodzenia NMP, czyli zawsze w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, na Križevacu odprawiana jest Msza św.
W ciągu ostatnich 30 lat góra Križevac stała się miejscem, które obowiązkowo odwiedzają pielgrzymi przybywający do Medjugorje. Od początku objawień Matki Bożej na Križevacu zaczęto odmawiać Drogę Krzyżową. Na początku stacje oznaczone były drewnianymi krzyżami, a w 1988 roku umieszczono tam płaskorzeźby wykonane z brązu (dzieło prof. Carmela Puzzola). Na każdej z nich (oprócz modlitwy w ogrodzie Getsemani) znajduje się postać Matki Bożej. W każdy piątek po popołudniu parafianie wraz z pielgrzymami regularnie uczestniczą w Drodze Krzyżowej odprawianej na Križevcu.
Według świadectwa widzących w orędziu z 30 sierpnia 1984 roku Matka Boża powiedziała: Krzyż był w planach Bożych, gdy go budowaliście. Szczególnie w tych dniach idźcie na górę i módlcie się przed krzyżem. Potrzebne mi są wasze modlitwy. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.
Dla pielgrzymów Križevac oznacza wezwanie, by spotkać Jezusa w Jego męce i odkryć Jego miłość. Droga Krzyżowa na Križevac jest częścią każdej naszej pielgrzymki do Medjugorje.
Orędzie Matki Bożej z 25 marca 1997 roku:
Drogie dzieci, wzywam was w szczególny sposób,
abyście wzięli krzyż w ręce i rozpamiętywali rany Jezusa.
Proście Jezusa, aby uzdrowił wasze rany, których doznaliście, drogie dzieci,
w ciągu waszego życia z powodu własnych grzechów lub grzechów
waszych rodziców. Tylko w ten sposób, drogie dzieci,
pojmiecie, że światu jest potrzebne uzdrowienie wiary w Boga Stworzyciela.
Rozmyślając nad męką i śmiercią Jezusa nad krzyżu zrozumiecie,
że tylko przez modlitwę wy również możecie stać się prawdziwymi
apostołami wiary, gdy w prostocie i na modlitwie przeżywać będziecie wiarę,
która jest darem. Dziękuję, że odpowiedzieliście na moje wezwanie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz